Severity: Warning
Message: session_start(): Cannot send session cookie - headers already sent by (output started at D:\xampp\htdocs\newlib\new\index.php:3)
Filename: Session/Session.php
Line Number: 143
Backtrace:
File: D:\xampp\htdocs\newlib\new\application\controllers\Recommend.php
Line: 8
Function: __construct
File: D:\xampp\htdocs\newlib\new\index.php
Line: 317
Function: require_once
Severity: Warning
Message: session_start(): Cannot send session cache limiter - headers already sent (output started at D:\xampp\htdocs\newlib\new\index.php:3)
Filename: Session/Session.php
Line Number: 143
Backtrace:
File: D:\xampp\htdocs\newlib\new\application\controllers\Recommend.php
Line: 8
Function: __construct
File: D:\xampp\htdocs\newlib\new\index.php
Line: 317
Function: require_once
อัปเดตล่าสุดเมื่อ:2023-02-01
ผู้แต่ง : Se-sang
สำนักพิมพ์ : เอเวอร์วาย
ปีพิมพ์ : 2565
พิมพ์ครั้งที่: 1
ด้วยความที่เขาเคยชินกับโลกสีเทาใบนี้มาตั้งแต่เกิด การเป็นโมโน (ผู้ป่วยโรคประสาทไม่รับรู้สี) จึงไม่ได้ทำให้ชีวิต "ชเวยอนอู" ลำบากมากนัก แต่การที่ต้องมารู้จักกับคู่ชะตาที่เรียกกันว่าโพรบแบบ "โคยูฮัน" นี่สิที่น่าหนักใจ เพราะพอเจอกันได้ไม่นาน อีกฝ่ายก็เอาแต่พูดว่า "นายสวยจัง" ไม่ก็ "ทำหน้าเหวอก็ยังสวย" หรือแม้กระทั่ง "หน้าตอนไม่พอใจก็ยังสวย" แถมยื่นข้อเสนอพิลึก ๆ มาให้อีกว่า "เดี๋ยวฉันจะทำให้นายรู้จักสีเอง นายแค่ให้ฉันดูหน้านายก็พอ" ทั้งที่ปกติโพรบส่วนใหญ่มักจะต้องพยายามออกห่างโมโน เพราะกลัวผลพวงที่ตามมาจากการยึดติดมากเกินไปของอีกฝ่าย แต่ทำไมคนคนนี้ถึงได้ขยันเข้าหาเขามากเสียจริงนะ ลำพังการตามหาแม่ที่หายออกจากบ้านไปตั้งหลายปี ชีวิตก็ยุ่งยากมากพอแล้ว ยังต้องมารับมือกับโพรบนิสัยแปลก ๆ แบบนี้อีก "ช่างน่าสงสารจริง ๆ เลยชเวยอนอู"